Na początek przygody z różnymi piwnymi stylami wystarczy kilka podstawowych kształtów, które przydadzą się do próbowania pierwszych sztosów. Pamiętajmy, by piwo podawać zawsze w czystym szkle, najlepiej dopiero co przepłukanym zimną wodą. Dzięki temu piana zawsze będzie się świetnie budować i unikniemy koncentracji pęcherzyków na wewnętrznej stronie szkła.

Kufel
Pierwsze co się nasuwa myśląc o serwowaniu piwa to kufel. Jeszcze kilka lat temu piwo podawane było jedynie w półlitrowych szklankach i kuflach, a nikt nie miał pojęcia o istnieniu innych rodzajów piwnego szkła. Solidne, z grubego szkła, które dłużej trzyma chłód i konieczne ucho, bo bez niego kufel nie byłby kuflem – oto najkrótsza charakterystyka tego rodzaju szkła. Z pewnością znajdzie się wiele osób, które nie wyobrażają sobie picia piwa z innego naczynia niż kufel. Tradycyjnie podawane są w nim piwa na niemieckich festiwalach i świetnie nadają się do serwowania lagerów. Do piwa marcowego warto zakupić kufel nieco wyższy, a ten bardziej pękaty z grubego szkła znajdzie zastosowanie dla koźlaków, piw miodowych czy grzańców.

Szklanka do piwa
Szklanka to niezaprzeczalnie najbardziej popularne szkło do piwa. Przyzwyczajeni do najpopularniejszych lagerów zazwyczaj przed oczami widzimy prostą, wysoką szklankę, lekko rozszerzającą się ku górze. Cienkie szkło podkreśla orzeźwiający charakter tego gatunku, który przelewając się przez rant dodatkowo musuje i uwalnia aromaty chmielu i słodu.

Jednak bogactwo szklanek jest prawie tak duże jak gatunków piwa. Innego naczynia użyjemy do piw pszenicznych, angielskich ale, porterów, czy radlerów itd. Można w dużym przybliżeniu stwierdzić, że szkło, które nie ma ucha i nóżki to szklanka, w ten sposób możemy rozróżnić:

Szklanka do piwa pszenicznego (weizen),
cechą charakterystyczną tego typu szkła jest mocne, długie zwężenie na dole oraz rozszerzająca się góra. Wysoka i smukła szklanka została zaprojektowana tak, by podkreślać i dłużej utrzymywać bardzo istotną dla piw pszenicznych pianę. Weizeny wyglądają w niej po prostu wyśmienicie – spora wysokość eksponuje charakterystyczną gradację barw i podkreśla jasny kolor trunku, a szeroka góra utrzymuje obfitą pianę.

Szklanka z grubszego szkła o charakterystycznej rzeźbie dolnej części (French Jelly Glass),
która ułatwia trzymanie jej w dłoni. Grube szkło sprzyja utrzymywaniu niższej temperatury, niż w przypadku szklanek o cienkich ściankach. Świetnie sprawdzi się przy podawaniu orzeźwiających radlerów, piw owocowych, smakowych, lambiców, piw kwaśnych oraz witbierów. Jest też znacznie bardziej wytrzymała od tych wysokich i cienkościennych, co ma znaczenie zwłaszcza w lokalach.

Szklanki pintowe, czyli tradycyjne szkło angielskie, irlandzkie i amerykańskie.
Każda z nich nieco się różni, jednak łączy je pojemność jednej pinty. Imperialna pinta ma pojemność około 568 ml – zazwyczaj stosowana jest w szklankach typu nonic, które charakteryzują się wybrzuszeniem w górnej części naczynia. Dzięki niemu szkło świetnie leży w ręce, wpływa na uwalniane aromatów i ułatwia picie piwa np. w zatłoczonym barze. Shaker natomiast mieści idealnie pintę amerykańską, czyli około 473 ml. Wyglądem przypomina, jak sama nazwa wskazuje shaker do mieszania drinków, brakuje mu tylko nakładki. Obie szklanki nie są wysokie i zazwyczaj zrobione są ze szkła średniej grubości, idealnie nadają się do delektowania się brytyjskim ale czy stoutem.

Pokal
Pokalem nazywa się szklankę na nóżce, należy jednak pamiętać, że nie każde naczynie na nóżce to pokal. Wykonany jest on zazwyczaj z cieńszego szkła niż kufle, jest bardziej smukły i delikatniejszy. Pokale są dosyć wysokie i wąskie, zazwyczaj na dużo grubszej i niższej nóżce niż np. w typowych kieliszkach do wina. Znajdują zastosowanie przy podawaniu lagerów, pilznerów i koźlaków.

Szkła sensoryczne
Wraz z piwną rewolucją i przeróżnymi wariacjami na temat stylów piwnych powstały nietypowe trunki, które oprócz picia chce się wąchać, próbować małymi łyczkami i oceniać, jak prezentują się w szkle. Na potrzeby profesjonalnych degustacji powstało szkło sensoryczne.

Co to jest IBU?

Co oznacza tajemniczy skrót IBU, często występujący na etykietach piw rzemieślniczych i na tablicach w multitapach? Czy wiedza o IBU jest potrzebna, by wybrać dla siebie dobre...

Czytaj dalej

Snifter,
podstawowe szkło degustacyjne, przeznaczone do piw, które należy „wąchać”, delektując się ich aromatem. Wyglądem przypomina duże kieliszki do koniaku czy brandy – szkło na nóżce o szerokiej i pojemnej czaszy, zwężającej się ku górze, gdzie kumuluje związki lotne. Zapachy zbierają się w pianie i zwężeniu pozytywnie zaskakując nasz nos przy każdym łyku piwa. Do snifterów najlepiej przelać bardzo aromatyczne, bogate zapachowo i wymagające piwa np. Belgian Pale Ale, IPA, Barleywine, Old Ale czy Lambic.

Tulip,
czyli szkło wyglądem przypominające tulipan. Mamy w nim nóżkę, czaszę pękatą na dole i zwężającą się ku górze, by tuż przy rancie znów się rozszerzyć. Szkło tego typu stworzone zostało do wymagających piw, które potrzebują wysokiej piany, by móc się nim w pełni delektować. Zwężenie sprzyja budowaniu i utrzymywaniu się piany a gwałtowne rozszerzenie wzmacnia i odpowiednio nakierunkowuje wydobywające się z piwa aromaty. Tulip najlepiej przyda się do piw typu Scotch Ale, Saison, IIPA, Gueuze, Belgian Pale Ale.

TeKu, sensorik, Edel,
to szkło sensoryczne dla najbardziej wymagających miłośników rzemieślniczego piwa. Ma wyjątkowy kształt i bardzo podoba się paniom. Wyglądem przypomina wysoki kieliszek do wina, jednak jest zazwyczaj bardziej kanciasty, o szerokiej, owalnej czaszy u dołu, stopniowo zwężającej się pod kątem ku górze, by w końcu rozszerzyć się ponownie przy samym rancie. Tego typu szkło degustacyjne ma niższą czaszę niż tulip, co sprzyja szybszemu gromadzeniu się aromatów. Zazwyczaj teku jest wykonane z cienkiego szkła i często ma pojemność mniejszą niż standardowa szklanka czy kufel, co wynika ze specyfiki jego użycia, ponieważ przeznaczone jest do degustacji naprawdę wybitnych piw, zazwyczaj o wyjątkowych, intensywnych smakach i aromatach. Pomimo tego, że nie jest zbyt wygodne i często się przewraca – ze względu na wysoką i cienką nóżkę, jest bardzo eleganckie i pożądane przez Beergeeków. Ma za zadanie wydobyć w piwie to, co najlepsze, przygotowane jest do dłuższych posiedzeń przy najlepszych trunkach.

Degustując piwo warto pamiętać o odpowiednim szkle, które nie jest tylko zwykłym naczyniem. Wpływa na ocenę wizualną trunku (barwę, klarowność, gęstość i wysokość piany) i jego zapach – odpowiednie szkło wydobywa najlepsze aromaty i gromadzi substancje lotnie, podkreślając charakter piwa. W trakcie próbowania piwa warto przykryć dłonią szkło, by na chwilę zatrzymać substancje lotne i intensywniej doświadczyć różnorodnych nut zapachowych obecnych w trunku. Różny kształt naczyń dobranych do konkretnych stylów nie jest przypadkowy, ma za zadanie wydobyć z piwa to co najlepsze, by można było z niego czerpać maksimum przyjemności.