Butelkowanie piwa
Piwo zaczęto na własny użytek przechowywać w butelkach już w XVI wieku, a sam wynalazek wywodzi się z Wysp Brytyjskich. Jednakże na skalę handlową piwo konfekcjonowano w butelki dopiero od 2. poł. XVII wieku – na początku w niewielkim zakresie, butelka była bowiem dobrem luksusowym. Dopiero w połowie XIX wieku, za sprawą zniesienia opodatkowania na szkło i przede wszystkim odkrycia pasteryzacji, butelkowanie weszło do przemysłowej produkcji piwa. Odtąd złoty trunek można było bezpiecznie i długo przechowywać w butelkach dużo poręczniejszych od drewnianych beczek (zob. beczka).
Pierwsze butelki były zamykane ręcznie dopasowanymi korkami, w ostatnich dekadach XIX stulecia opracowano zaś krachle (czyli zamknięcie kabłąkowe/pałąkowe), korki porcelanowe oraz zakrętki. Przełomowe było oczywiście wynalezienie w 1892 roku w USA kapsla, które to rozwiązanie z czasem zdominowało zamykanie butelek. Z powodu negatywnego działania promieni słonecznych na piwo, rozlewane jest ono zazwyczaj do ciemnych, brązowych butelek, rzadziej do zielonych.
