1 marca na Islandii obchodzony jest Dzień Piwa, mieszkańcy tej pięknej wyspy tak upamiętnili dzień, w którym wielu z nich po raz pierwszy spróbowała prawdziwego piwa. Mroźnego dnia setki Islandczyków wyszło na ulice Reykjaviku i innych miast, by legalnie napić się złotego trunku! Prohibicja została ustanowiona w 1915 roku, najszybciej została zniesiona na wino, a później na mocniejsze napoje. Jednak o piwie władze wyspy wulkanów i wodospadów zapomniały… (taki klimat ;)

Piwni pasjonaci jednak radzili sobie jak mogli i do dostępnego w każdym barze piwa bezalkoholowego dodawano spirytus lub wódkę, którą to mieszaninę żartobliwie nazywano pilznerem po islandzku. W końcu powiedziano “nie” chrzczeniu piwa i 1 marca 1989 roku oficjalnie zakończono piwną prohibicję.

Obecnie dzień ten przeszedł już do tradycji i każdego roku organizowane są festiwale, imprezy i pokazy związane z piwem i browarnictwem. Najsłynniejszy na Islandii mocny Polar Beer leje się strumieniami, a co najważniejsze wcale nie musi być specjalnie chłodzony, ze względu na niskie temperatury panujące pod koniec zimy na wyspie! Wystarczy beczkę z piwem umieścić na chwilę na zewnątrz a znajdujące w niej piwo schłodzi się samo :)

Nazwy islandzkich piw często związane są z mitologią nordycką także można napić się tam Vikinga, Walkirię czy Ragnarok a także najlepszego pszenicznego piwa 2015 – Sólveig Nr. 25, nagrodzonego na World Beer Awards. Piwa warzone są na krystalicznie czystej wodzie z lodowca, prawie pod kołem podbiegunowym. Chmiel, słód oraz inne składniki sprowadzane są ze Stanów Zjednoczonych lub Europy.

Na co dzień na Islandii mocniejsze piwa można dostać jedynie w sklepach monopolowych – Vinbud, które prowadzone są przez państwową spółkę ATVR, w mocno ograniczonych ilościach. W marketach czy sklepach spożywczych można kupić jedynie trunek o zawartości alkoholu do 2,25% dlatego Dzień Piwa, podczas którego oferowane są różne rodzaje nie tylko miejscowych ale i zagranicznych piw dla islandzkich birofilów jest najlepszym dniem w roku. Wówczas cichy na co dzień naród wychodzi na ulice, do barów i restauracji, by poświętować i pobawić się na lokalnych festynach i imprezach w iście południowym stylu.